The Fact About درمان بیماری پارکینسون That No One Is Suggesting

The Fact About درمان بیماری پارکینسون That No One Is Suggesting

Blog Article

حفظ و بهبود سطوح عملکرد و استقلال ، که به بهبود کیفیت زندگی فرد کمک می کند.

زمانی که بیمار از این داروها استفاده کند، می‌تواند علائمش را کاهش دهد. اما هنگام قطع دارو، ممکن است علائم با شدت بیشتری ادامه پیدا کند. گاهی اوقات پزشک متخصص برای درمان بیماری پارکینسون، جراحی را هم در نظر می‌گیرد.

علاوه بر خوردن بیشتر این غذاهای مفید ، بهتر است از لبنیات و چربی اشباع شده پرهیز کنید.

برای درمان بیماری پارکینسون از داروهای مختلف استفاده می‌شود که باعث می‌شود سلول‌های تحلیل رفته دوباره تحریک شوند تا بتوانند دوپامین بیشتری را تحریک کنند و تعادلی در مغز برقرار شود.

مرحله ۱ خفیف ترین شکل پارکینسون است. در این مرحله، ممکن است علائمی وجود داشته باشد، اما به اندازه کافی شدید نیستند که با کارهای روزانه و سبک زندگی کلی تداخل داشته باشند.

با این حال، اکنون احتمال بیشتری وجود دارد که از دست دادن تعادل و کاهش رفلکس ها را تجربه کنید. حرکات شما در کل کندتر می شود. به همین دلیل است که زمین خوردن در مرحله ۳ رایج تر می شود.

۳. کُندشدن حرکات: کارهایی نظیر راه‌رفتن و بلندشدن از رختخواب و حتی صحبت‌کردن دشوارتر و کندتر می‌شوند. پزشکان این وضعیت را برادیکینزیا می‌نامند.

این پمپ ترکیبی از لوودوپا و کاربی دوپا را ارسال می کند.  به منظور استفاده از پمپ ، پزشک باید یک بیماری پارکینسون کجاست عمل جراحی انجام دهد تا پمپ را در نزدیکی روده کوچک قرار دهد.

افراد چنانچه متوجه هر یک از علائم مذکور در خود شوند ؛ بخصوص این که این علائم در یک سمت بدن بیش از سمت دیگر باشد ، باید سریعا به بهترین متخصص مغز و اعصاب در تهران و شهر محل زندگی خود مراجعه کنند تا تحت بررسی قرار گیرند.

داروهای پارکینسون می توانند به طور موثری علائم را در این مرحله به حداقل برسانند و کاهش دهند.

پارکینسون با دو دسته‌ی اصلی علائم همراه است: ۱. علائمی که روی توانایی‌های حرکتی فرد تأثیر می‌گذارند و به بُروز مشکلات حرکتی نظیر لرزش و سفت شدن عضلات منجر می‌شوند؛ ۲. علائم غیرحرکتی نظیر درد و از‌دست‌دادن حس بویایی و زوال عقل هستند. فرد مبتلا ممکن است به تمام این علائم دچار نشود و نمی‌توان پیش‌بینی کرد این علائم چقدر شدید خواهند بود یا اینکه سرعت وخامت آن‌ها چگونه است.

به طور خلاصهمی توان گفت عوامل بسیار زیادی وجود دارند که بر روی طول عمر این بیماران تاثیر می گذارد که می توان از میان آن ها به موارد ذیل اشاره نمود:

در این مرحله استقلال فرد مبتلا به پارکینسون کمتر می شود. در مرحله ۴، می توان بدون کمک ایستاد.

وراثت : به ندرت اتفاق می افتد که این بیماری از والدین به کودکانشان انتقال یابد. در بیشتر موارد می توان گفت که پارکینسون ارثی نمی باشد. در صورتی که عضو درجه یک خانواده به پارکینسون مبتلا باشد ممکن است ۳ درصد خطر ابتلا را در افراد دیگر خانواده بیشتر کند این بدان معنی است که خواهر ، برادر ، پدر و یا مادر که دارای این بیماری می باشند کمی خطر ابتلا به این عارضه را افزایش دهد.